VAN HARTE WELKOM

Op deze blog van al het laatste nieuws over mijn schilderijen
Wil je contact email: tdenobel@online.nl

woensdag

Vaks is dood

Onze geweldige blitze  stoere en lieve Vaks is donderdag 5 februari overleden.





Dit schreef Har:


Het doek is gevallen voor onze Vaks. Donderdag 4 februari 11.25u  is ze thuis overleden. Het is nu stil in huis.
We zijn vreselijk ontdaan door het verlies. Zij gaf ons huis enorm veel positieve energie. Van achterdocht had ze nooit gehoord en haar grenzeloze vertrouwen in ons was een mirakel om mee te maken.
Vaks was 18 jaar en 7 maanden, waarvan ze 5 jaar lang ons inspirerend huisgenootje was.
We missen haar heel erg.

Lieve groeten,
Tineke & Har


Eerder schreef ik 2 gedichten. Eén vlak voor we Vaks kregen en één toen ik me realiseerde dat de droom eindig zou zijn.
Onder de gedichten staat een aantal foto's door de jaren heen. Het zijn er veel, maar ik kon niet verder selecteren.

Gitte en Vaks
 
Vaks wordt onze Deense dog.
Haar vrouwtje zal spoedig sterven.
Veel liever hadden we háár alsnog,
maar ’t is Vaks die we zullen erven.



Zij is een lot uit de loterij,
een Jacqueline Russell als geen ander.
’t was Gitte zelf die dat zei
en toen begrepen we elkander.
 

Vaks zou later bij ons blijven
zij zou onze herinnering schragen
aan jou in levende lijve
en aan je dappere droeve dagen.
 

Aan je slim en kostelijk taalgevoel,
aan je kunst zo vol geheimen,
aan je guitigheid met als mooiste doel
intiem én open zijn te rijmen.


Straks gaan we kleine Vaks begroeten
en lol maken als weleer.
Al zal het zonder vrouwtje moeten
want vrouwtje is er dan niet meer.

Har, 16 januari 2010

 
De mazzelaar

En dan kijkt ze me aan met haar smachtende ogen.
Wat wil je dat ik voor je doe?         
Zal ik je pakken en voeren als een hondje?
Want graag zou je nog wat mogen,
je lekkere bekkie lang niet moe,
maar ieder pondje door het mondje.


Die kittige tred als we besluiten uit te gaan;
dat mooie lijf zo stoer gebouwd;
en die olijke blik waarmee je kijkt.
Met elke somberheid is’t dan gedaan,
enkel vrolijkheid die zich ontvouwt.
Je hebt mijn innerlijk herijkt.
 

Een toevallig en kwetsbaar geluk is mij overkomen.
Ik vrees de tijd dat je weg zult zijn,
momenten van het natte grienen.  
Je beeld beklijft dan in mijn dromen,
je hebt daar een domein.                 
Lichtpunt in dood en leven. Dat is Vaksine.

Har, 6 oktober 2012









Geen opmerkingen:

Een reactie posten